Of Black and White Island
De eerste 8 weken.....
Hier willen we u meenemen in de eerste 8 weken van onze pups.
Een pup vertelt!
Geboorte
9 weken wachten is lang...... Maar zolang duurde het wel voordat ik eindelijk
op de wereld kwam nadat lekker ik bij mama in haar buik ronddobberde.
De bevalling verliep moeiteloos, mama is ook zo'n kanjer!
Toen ik er uit kwam, was het eerste wat ik rook mama's lekkere geur.
Het eerste wat ik voelde, was mama's warme tong die mij stimuleerde te ademen
en me uit het vlies haalde waar ik al die tijd in heb gezeten. Daarna beet
mama voorzichtig de navelstreng door die mij met haar verbond.
Die hadden we niet meer nodig, de band tussen moeder en kind is nu
hetgeen wat ons verbindt en die is supersterk!
Maar wacht eens even, wat gebeurt er nu? Waar ga ik heen?
Ik word opgetild en op een soort schaal gelegd. Iets wat ik niet kan zien
maar wel ruik, legt mij neer en is kennelijk tevreden over mijn "gewicht".
Dit gewicht wordt keurig genoteerd naast het tijdstip waarop ik ter wereld kwam.
Ik krijg een soort bandje om mijn nek, met mijn eigen kleur! Alsof mama
dat nodig heeft....die herkent ons uit duizenden!
Nadat mama ook mijn broertjes en zusjes gekregen heeft en iedereen een slokje melk
bij mama genomen heeft, gaan we met de hele nieuwe familie lekker uitrusten.
Mama is supertrots op ons!
De eerste week
In de eerste dagen nadat we geboren zijn, doen we eigenlijk niet zoveel.
We hangen wat rond en we drinken bij mama. Mama likt onze buikjes om
ons te stimuleren en om ons te wassen. Soms zitten we daar niet op te wachten
en dan kunnen we een behoorlijke keel opzetten! Mama ligt eigenlijk de hele dag
bij ons, ze gaat alleen even weg om naar buiten te gaan. Mama krijgt heel veel
te eten, ze krijgt 4 keer per dag vers vlees en puppiebrokjes. Ze moet wel
voldoende melk van goede kwaliteit voor ons maken! Twee keer per dag worden
we gewogen en worden onze gewichtjes genoteerd. We worden nauwkeurig in de
gaten gehouden. We liggen in de werpkist, een soort grote mand, in de keuken van het huis.
Ook 's nachts zijn er kennelijk mensen in de buurt, want er staat er regelmatig
eentje naast de werpkist als een van ons mama even kwijt is.
In de werpkist is een bepaald plekje lekker warm. Die warmte lijkt
wel van boven af te komen! We liggen daar regelmatig lekker bij elkaar
als mama even buiten is.
Door alle goede zorgen van mama en door de melk groeien we als kool!
Ons geboortegewicht is meestal verdubbeld in de eerste week.
We liggen lekker veel te slapen en nemen daarbij de meest comfortabele houdingen aan.
Zo'n broertje is een prima kussen! :-)
Of lekker bij mama tussen haar voorpoten, natuurlijk. Veiliger kan niet!
De tweede week
In de tweede week beginnen we steeds beter rond te kruipen. Soms liggen we even
apart, als het onder de lamp te warm is. We kunnen onszelf al veel beter warm houden.
En, halverweg deze week beginnen onze oogjes te "kieren" zoals de mensen hier dat zeggen!
Onze oogjes gaan langzaam open. Nu kunnen we ook een beetje horen. We beginnen al een beetje
op echte hondjes te lijken, met onze zwarte dopneusjes.
Als we twee weken oud zijn, dan krijgen we ineens iets heel anders in
ons bekje dan moedermelk! Bah, dat is vies zeg! Het schijnt dat we dit elke
2 weken gaan krijgen. Ontwormen, noemen ze dat. Nou, van ons hoeft dat niet!
Geef ons maar de lekkere melk van mama.
Af en toe komen er nu ook andere mensen langs. Die komen bij ons kijken, maar ze
mogen ons nog niet aanraken. De ohhh's en ahhhh's zijn niet van de lucht, als ze ons zien!
De mensen van onze familie, baasje en vrouwtje, willen heel veel weten van deze nieuwe mensen.
Het schijnt namelijk dat deze nieuwe mensen onze toekomstige baasjes zijn!
De derde week
We hebben wat nieuws ontdekt; we hebben pootjes! Daar kan je leuke dingen mee doen joh!
Het gaat nog wel een beetje wiebelig en we vallen vaak, maar we beginnen dapper door
de werpkist te hobbelen. Mama ligt steeds vaker buiten de kist. Zodra ze de kist in stapt,
weten we niet hoe snel we bij haar moeten komen! Etenstijd!
Elke dag wordt ons huis schoongemaakt en ontsmet. Ook worden we nog elke dag
gewogen. Soms komt het voor dat een van ons een klein beetje minder weegt
dan de rest. Dan mag hij of zij een paar keer per dag even alleen bij mama liggen.
Lekker het buikje voldrinken! Het schijnt dat we ook nog tantes hebben, trouwens.
Die hebben we nog niet gezien. We hebben ze alleen geroken als mama even bij ze
is geweest. We zijn wel nieuwsgierig hoor, maar we moeten nog even wachten.
Mama vindt ze veel te opdringerig en wil ze nog niet bij ons in de buurt hebben.
Baasje en vrouwtje mogen wel elke dag met ons knuffelen. Dat vinden we leuk en we wennen
dan gelijk aan allerlei verschillende geurtjes. Het schijnt dat de mensen het ook leuk vinden...... ;-)
Tegen het einde van de derde week vinden we het wel mooi geweest in de werpkist.
We willen meer ruimte, we willen dingen onderzoeken! We beginnen namelijk al
echt met elkaar te spelen. We happen lekker in elkaars neus en rollen over elkaar heen.
En we krijgen onze zin, want we mogen verhuizen naar de puppie-ren! Hoera!
De vierde week
Uiteraard staat de puppie-ren ook gewoon in huis, in de keuken.
Omdat we steeds meer meekrijgen, is dit heel erg belangrijk voor onze socialisatie.
We horen de televisie, de vaatwasser, wasmachine (die draait dag en nacht, lijkt het wel!),
de stofzuiger en, eindelijk, we mogen onze tantes ontmoeten! Mama is nu meestal wel
zover dat ze dit toe wil staan. Dat scheelt haar ook een hoop werk, want alle tantes
helpen mee met de opvoeding! Plasjes dweilen, snoetjes en billen wassen, de restjes eten opruimen,
alles wordt gedaan!
En vooral de etensrestjes zijn intrek....... Vooral omdat we vers vlees krijgen!
Dat is toch lekker.......de baasjes vergelijken ons met een groep wolfjes, als we voor het eerst
vlees krijgen. Dat hoeven we echt niet te leren hoor! Dat wordt direct, vol overgave, naar binnen gewerkt!
In onze puppie-ren liggen veel speeltjes. Dat is wel even wennen, maar als we de piep-geluidjes
ontdekt hebben, zijn we niet meer te houden. Als we wakker zijn, spelen we. Of eten we, natuurlijk ;-)
Voor de rest wordt er eigenlijk nog wel heel erg veel geslapen.....
En, het is weer tijd voor de ontworming...... *zucht*.......
De vijfde week
Ook in deze week is er altijd weer veel te ontdekken. Wat is er veel te doen zeg!
We zijn dan ook heel erg druk. We moeten tenslotte vlees eten, een toetje van melk
halen bij mama, onze broertjes en zusjes pesten, alle speeltjes ontdekken,
een beetje rondhangen en daarna lekker een dutje doen. En, we moeten nog geknuffeld worden!
Het leven van een pup is zwaar hoor!
De mensen die intussen bij ons op bezoek komen, mogen ons ook lekker knuffelen.
Dat vinden we hartstikke leuk, nog meer handen om in te bijten!
Want tanden, die hebben we wel! En daarmee moeten we natuurlijk wel oefenen....
Elke week worden er foto's van ons gemaakt en die zet het vrouwtje ergens neer
waar andere mensen ze ook kunnen bekijken. Ze zet er ook een verhaaltje bij.
Ook worden er foto's van ieder van ons apart gemaakt.
De portretjes, worden ze hier genoemd. Lachen joh, we halen de leukste capriolen uit
om maar zo gek mogelijk op de foto te staan. Natuurlijk snappen we best dat dit
niet de bedoeling is, dus bij de laatste foto blijven we braaf zitten en kijken
we zo schattig mogelijk naar de camera.
De zesde week
Ergens tussen week 5 en week 6, dat ligt een beetje aan onze ontwikkeling,
mogen we overdag uit de puppie-ren. Poeh, die keuken is groter dan we dachten!
Daar is nog veel meer om te ontdekken. Als het mooi weer is (als het dus droog is)
mogen we lekker naar buiten. Dan gaat er een deur in de keuken open en kunnen we zo de tuin
in lopen. Daar spelen we lekker in het gras en doen we verstoppertje ;-)
Onze slaapjes doen we vaak lekker binnen, onder de grote tafel. Dat geeft
ons een veilig gevoel. Geloof het of niet, maar kennelijk is het alweer twee weken geleden
dat we onze ontworming kregen..... Daar gaan we weer!
Vier keer per dag krijgen we ons vlees, zoveel als we
op kunnen. De hele dag zien we een soort doek aan een stok voorbij komen, die ruimt
onze plasjes op als mama of een van onze tantes even niet in de buurt is.
Het spelen met onze tantes is trouwens erg leuk! We hangen heerlijk in hun oren en
in hun staart. Als ze het zat zijn, dan gaan ze lekker in onze puppie-ren liggen,
dan kunnen wij niet meer bij ze komen en kunnen zij ook ongestoord een dutje doen.
Volgens ons vrouwtje zijn onze tantes heel erg geduldig!
Deze week is wel een hele drukke week. Als we zes weken oud zijn,
mogen we voor het eerst mee in de auto! We gaan dan een ritje maken naar een
mevrouw die we nog niet kenden. Die mevrouw kijkt naar ons, voelt aan ons en luistert
met een raar ding naar ons. Kennelijk zijn we door de keuring gekomen, want ze
pakt ineens een ding met een naald eraan! Onze eerste inenting was een feit......
En we hebben helemaal niet gepiept! Nou ja, niet lang in elk geval......
Deze week komen er heel veel mensen langs! Iedereen heeft het over ons,
over onze "kleurtjes". De een wil rood, de ander wil blauw of groen.
We snappen er niets van, we zijn toch allemaal leuk? Kennelijk is het ene
broertje het andere zusje niet en ik hoor onze baasjes heel veel praten over "karaktertjes".
Die zijn blijkbaar heel erg belangrijk en ons vrouwtje wil dat we allemaal bij het goede
nieuwe baasje terecht komen. Gelukkig zijn alle nieuwe baasjes het daar helemaal
mee eens en zo komen wij straks allemaal in het gezin terecht waar we goed passen.
De zevende week
Vorige week sliepen we 's nachts nog in de puppie-ren en mochten we overdag in
de keuken of naar buiten. Omdat we nu alles bij elkaar schreeuwen als we in de puppie-ren
moeten, mogen we nu 's nachts in de puppie-kamer! Wow, die is groot! De puppie-ren
is daarbij vergeleken maar voor baby's. Deze puppie-kamer heeft een hele mooie
kunststof vloer waarop wij niet kunnen uitglijden. Deze vloer kan zelfs warm worden, dus we
krijgen nooit koude pootjes! De wanden zijn heel glad, dus het vrouwtje kan alles
wat wij vies maken, zo weer schoon maken. En, we kunnen altijd naar onze mama en
onze tantes kijken, want er hangen hele grote foto's van ze aan de muur.
Mama is 's nachts bij ons, maar kan wel ergens overheen springen waar wij
niet heen kunnen. Zo ligt ze soms heerlijk zonder ons ongestoord te slapen.
Door ons vlees heen krijgen we nu harde brokjes. Die moeten we leren eten
omdat we straks alleen maar brokjes krijgen als we op onszelf gaan wonen.
Ergens in deze week komt er weer een mevrouw. Die heeft een heleboel
papieren bij zich en wil al mijn broertjes en zusjes even vasthouden.
Die piepen dan allemaal eventjes. Wat zou er zijn? Als ik word opgepakt,
is het me al snel duidelijk. Auw! Ze duwt een grote naald in mijn nek!
Daarna gaat ze met een apparaat over mijn nek en klinkt er een piepje.
Het vrouwtje en de mevrouw zijn tevreden, kennelijk zit "de chip"
op zijn plek. Gelukkig maar.
Uiteraard gaan we overdag nog steeds lekker naar buiten of liggen we in de
keuken. We hebben ontdekt dat er nog een hele grote omheinde tuin is!
Daar kunnen we heerlijk rennen en in het hoge gras spelen.
En we kunnen er achter de kippen aan rennen!
De achtste week
Dit is een hele spannende week voor ons. Iedereen heeft het
er over en als er mensen op visite komen, dan horen we niets anders dan
"wanneer mogen ze naar hun nieuwe baasje?". Kennelijk gaan we binnenkort
op kamers....... Maar daar maken we ons nog niet al te druk over hoor.
We hebben het veel te druk met spelen en ruzie maken!
Want dat kunnen we hoor, het gegrom en gegrauw is niet van de lucht!
En in de weg lopen kunnen we ook als de beste. Als er een deur open gaat,
dan moeten we toch mee? Soms staat er iemand op mijn pootje of
komt mijn snuitje een beetje tussen de deur. We zijn echt zo vlug als water en
de mensen moeten goed uitkijken waar ze lopen. We hangen graag in broekspijpen
en in handen :-) Een kleine impressie van onze laatste week:
En dan....... zijn we zover om op eigen pootjes te staan......
Er komen zenuwachtige, blije mensen op bezoek en we worden ineens
aangesproken met een naam! We krijgen een riempje om en onze
nieuwe baasjes krijgen een hele uitleg van het vrouwtje. Ik hoor dingen over
een stamboom, paspoort, inenting, chip, gezondheidsverklaring en koopcontract.
Onze nieuwe baasjes krijgen een heleboel papieren mee!
En ik zie allemaal lekkere dingen op tafel staan, puppiepakketjes noemen ze dat.
Nou, dat ruikt prima, kom maar op! Ik mag een speeltje meenemen en ik word
door mijn nieuwe baasje opgetild. Mama en het vrouwtje lopen mee naar de auto.
He, wat leuk! Ik mag nog een keertje op de foto, nu samen met mijn nieuwe baasjes!
Mijn nieuwe baasje gaat onder het toeziend oog van mama samen met
mij in de auto zitten. Mama likt over mijn neus en het vrouwtje geeft me een knuffel.
Zie ik daar nu een traan bij het vrouwtje?
Vast niet, want ze wenst mijn nieuwe baasjes heel veel plezier met mij
en zegt dat ze altijd mogen bellen als er iets is. Dan gaat de deur dicht en start de auto.
Mama staat naast het vrouwtje als we wegrijden.
Dag, mama......... dag, vrouwtje.......
Ik heb geweldige nieuwe baasjes en ga een fantastisch leven tegemoet!
